မွေးကတည်းက လူတွေရဲ့ ဦးနှောက် မလုပ်ရ မနေနိုင်တာကတော့ နှိုင်းယှဉ်ခြင်းဘဲ။ လူတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်နှိုင်းယှဉ်တယ်။ ကိုယ်နဲ့ သူများနဲ့ နှိုင်းယှဉ်တယ်။ မနေ့ကနဲ့ ဒီနေ့ နှိုင်းယှဉ်တယ်။ ဒီနေ့နဲ့ မရောက်သေးတဲ့ မနက်ဖြန်တွေကို နှိုင်းယှဉ်တယ်။ မနက်ဖြန်က ဒီနေ့ထက်ဆိုးနိုင်မယ်ထင်ရင် စိတ်ဓာတ်ကျအားငယ်ကြတယ်။
ဒီနှိုင်းယှဉ်မှုတွေကနေ subjective conclusion တွေ ချကြတယ်။ လူတစ်ယောက် တိုက်ကြီးပေါ်မှာ နေပြီ BMW စီးနေတဲ့သူဟာ သာမာန် စက်ဘီးစီးနေတဲ့သူထက် ပျော်ရွင်မယ်လို့ တထစ်ချ ကောက်ချက်ဆွဲကြတယ်။
မပျော်ရွင်ခြင်းတွေထဲမှာ ကိုယ့်ရှိတဲ့ experience ကို တခြားတစ်ခုနဲ့ နှိုင်းယှဉ်တဲ့ အမှားကို လုပ်မိတာလည်းပါမယ်။ ကိုယ်အခုရှိတဲ့ relationship နဲ့ အရင်ရှိတဲ့ relationship စံနှုန်းတွေကို သွားနှိုင်းယှဉ်တယ်။ ကိုယ်ဆွတ်ခူးနိုင်တဲ့ achievement နဲ့ သူများရဲ့ အောင်မြင်မှုနဲ့ သွားနှိုင်းယှဉ်တယ်။
ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ်လည်း မရှိတော့ သလို၊ တိုင်းတပါး ကျွန်လည်းမဟုတ်တော့ပေမယ့် လူတွေရဲ့ ပျော်ရွင်မှု level ဟာ အရင်နဲ့ယှဉ်ရင် မတိုးတက်လာတဲ့အပြင် ဆုတ်ယုတ်သွားတယ်လို့ စိတ်ပညာရှင်တွေကပြောကြတယ်။
အကြောင်းကတော့ ပိုပို နှိုင်းယှဉ်မှုကြောင့်လို့ဘဲ ထင်တယ်။
စဉ်းစားမိတာ နှိုင်းယှဉ်မှုတွေ များလာလေလေ၊ ပျော်ရွင်မှု နည်းလေလေလား?
Phyo Paing @ Derek