ဘာသာစကားကို ဆက်သွယ်မှုတစ်ခုလိုလေ့လာ။

ကလေးတွေက
ဘာသာစကားလေ့လာတာမြန်ပြီး
လူကြီးတွေက
ဘာကြောင့် ကြာနေသလဲ။

ကျွန်တော့် အမြင်အရဆို
ကလေးတွေက တုန့်ပြန်မှုတွေကလေ့လာတယ်။
ဥပမာ ဒီစကားလုံးတစ်လုံးကိုတတ်တယ်။
လိုအပ်တော့ ချက်ချင်းသုံးတယ်။
တစ်ဖက်လူ တုန့်ပြန်မှုကို ပြန်ကြည့်တယ်။
နားမလည်ရင် တစ်ဖက်က ပြင်ပေးတယ်။
ပြင်ပေးတဲ့အပေါ်မှာ မူတည်ပြီး
အသုံးပြုသွားတယ်။

ကလေးတွေက ရှင်သန်မှုအတွက်
“ဆက်သွယ်မှု communication” တစ်ခုအနေနဲ့သုံးတယ်။
သူတို့နားလည်တာက
ကိုယ်ပြောတာ နားလည်ရမယ်။

လူကြီးတွေကျတော့
ဘာသာစကားတစ်ခုကို “ပညာရပ် subject” တစ်ခုလို
လေ့လာတတ်ကြတယ်။
ငါ အင်္ဂလိပ်စာ လေ့လာရင်
အချိန်ဘယ်လောက်ပေးရမလဲ
ဒီမေးခွန်းနဲ့အရင်စတယ်။

ကလေးတွေက ဒီမေးခွန်းကို
ဘယ်တော့မှ မပေးတတ်ကြဘူး။
သူတို့က ဒါသိရင် ဒါသုံးမယ်။
မသိသေးတာကိုလဲ အများကြီး
စဥ်းစားခေါင်းရှုပ်ခံမနေဘူး။

သဘောတရားအရ use it or lose it
သုံးရင်သုံးမသုံးရင်
ရှုံးမေ့သွားတတ်တဲ့သဘောပဲ။

ဘာသာစကားကို ဘာသာရပ်ကို
မလေ့လာနဲ့။
တစ်ခုခုသိပြီး သုံးဖို့ အောင်းမထားနဲ့။
ဘယ်လောက်ကြာမလဲ မမေးနဲ့။

ဒီအစား
ဘာသာစကားကို ဆက်သွယ်မှုတစ်ခုလိုလေ့လာ။
ခုသိ ခုသုံး။
ဘာသာစကားတတ်တာကို ရည်မှန်းချက်မလုပ်နဲ့။
ဒီဘာသာစကားသုံးပြီး ဘာလေ့လာမလဲကို
ရည်မှန်းချက် အနေနဲ့ထား။

Phyo Paing @ Derek
#drphyopaing