ကျွန်တော့်အတွက်
motivation ရဲ့ ရန်သူက
expectation ပဲ။

ဒါကြောင့် motivation ကို
စီမံခန့်ခွဲမှုထက်
expectation ကို
စီမံခန့်ခွဲမှုအရင်လုပ်တယ်။

Expectation မျှော်မှန်းချက်ဆိုတာ
အနာဂတ်မှာ ရရှိမည့်
future reward ဖြစ်တဲ့အတွက်
ဒါကို စဥ်းစားလိုက်ရင်
တချို့က ရင်ခုန်တတ်တယ်။
ဒါကြောင့် တချို့ Strategic Planning တွေ
လုပ်တဲ့အခါ ရည်မှန်းချက်
အကြီးကြီးတွေထားပြီး
တက်ကြွတဲ့ ကြက်ဖတွေဖြစ်တတ်ကြတယ်။
နှစ်လလောက်နေ အခြေနေ
မဟန်တော့ စိတ်ဓာတ်ကျတတ်ကြတယ်။

ဒီတော့ မျှော်မှန်းချက်တွေက
realistic ဖြစ် လက်တွေ့ကျဖို့လိုတယ်။

လက်တွေ့ကျဖို့ အရှိကိုအရှိအတိုင်း
အနီးစပ်ဆုံးမြင်နိုင်ဖို့အတွက်
data တွေလိုတယ်။
ဝေဒနာတွေနဲ့ မသုံးသပ်ပဲ
data တွေနဲ့ သုံးသပ်ဖို့
စိတ်ခံစားမှုနဲ့ ဆုံးဖြတ်တာထက်
စဥ်းစားမှုနဲ့ ဆုံးဖြတ်နိုင်ဖို့လိုတယ်။

ဒီလို expectation တွေ
စီမံခန့်ခွဲနိုင်ဖို့
အိမ်မက်ကြီးကြီးထားပေမယ့်
ခရီးလမ်းမှာရှိတဲ့ milestones
တိုင်းကို သေးသေးလေးထားတယ်။
တစ်လမ်းချင်းသွားတယ်။
အဓိက သွားနေဖို့လိုတာပဲ။

လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်လောက်က
Harvard က paper တစ်ခု
အမှတ်မထင် ဖတ်လိုက်ရတယ်။
Goals gone wild တဲ့။

ဖန်တီးမှုတိုင်းအတွက်
လူတွေအားပေးဖို့
expectation အနည်းဆုံး
ထားထားတယ်။
ဒီတော့ ကိုယ်ထားတဲ့
မျှော်မှန်းချက်ထက်
ပိုရတဲ့ အားပေးမှုတိုင်းက
ပျော်ရွင်မှု motivation တွေပဲ။

Phyo Paing @ Derek