ဖြစ်ချင်တာထက်
ဖြစ်လာတာပိုအရေးကြီးတယ်။
လူတိုင်းက ဘာဖြစ်ချင်တယ်။
ဘာရချင်တယ်။
ဆန္ဒတွေ ရှိကြမယ်။
ဆန္ဒရှိတိုင်းဖြစ်လာမယ်ဆိုရင်
လူတိုင်း ကြိုးစားကြံဆစရာတောင်
လိုမှာ မဟုတ်ဘူး။
ဖြစ်ချင်တာတွေကို ၁၀% အချိန်ပေးပြီးရင်
ဖြစ်လာတာတွေကို ၉၀% အချိန်ပေးဖို့လိုနိုင်တယ်။
နေ့တိုင်းက အသစ်တွေဖြစ်လာနေတယ်။
ကောင်းတာရှိတယ်။
သိပ်မကောင်းတာရှိတယ်။
အရေးကြီးတာ ဖြစ်ချင်တာဖြစ်လာဖို့
ဖြစ်ချင်တာထက်
နေ့စဥ်ဖြစ်လာတာတွေကို ပိုအာရုံစိုက်ပါ။
ဒီနှစ်ခုကို ချိန်ငြိပါ။
အသေးစိတ်ထပ်ရှင်းပြပါရစေ။
အိပ်မက်နဲ့ လက်တွေ့
ကျွန်တော်တို့ လူတိုင်းမှာ အိပ်မက်တွေရှိကြပါတယ်။
“ကားလှလှလေး တစ်စီးလိုချင်တယ်”
“အိမ်ကြီးကြီးလေး ပိုင်ချင်တယ်”
“စီးပွားရေးလုပ်ငန်းကြီး ထူထောင်ချင်တယ်”
ဒါပေမယ့် အိပ်မက်ချည်းပဲ မက်နေလို့ မရပါဘူး။
လက်တွေ့မှာ နေ့တိုင်း ဘာတွေဖြစ်နေလဲ၊
ဘယ်လိုကိုင်တွယ်နေလဲက ပိုအရေးကြီးပါတယ်။
ဥပမာ –
မနက်အိပ်ယာထ အလုပ်သွား၊
လုပ်ငန်းခွင်မှာ ကြိုးစား၊ ညနေအိမ်ပြန်၊ မိသားစုနဲ့အတူနေ။
ဒါတွေက ပုံမှန်ဖြစ်နေတဲ့ အရာတွေပါ။
တချို့ရက်တွေ ကောင်းမယ်။ တချို့ရက်တွေ မကောင်းဘူး။
ဒါပေမယ့် ဒါတွေကို
ကောင်းကောင်းကိုင်တွယ်နိုင်မှ
ရည်မှန်းချက်တွေ တဖြည်းဖြည်း ဖြစ်လာမှာပါ။
ဒါကြောင့် –
အိပ်မက်မက်ဖို့ အချိန် = ၁၀%
လက်တွေ့လုပ်ဖို့ အချိန် = ၉၀%
လို့ ခွဲခြားသတ်မှတ်ထားရင် ပိုကောင်းပါတယ်။
နိဂုံးချုပ်ရရင် –
“အိပ်မက်မက်တာ မှားတာမဟုတ်ပါဘူး။
ဒါပေမယ့် လက်တွေ့ကျကျ
မလုပ်ဘဲ အိပ်မက်ချည်းပဲ မက်နေရင်တော့
ဘာမှ မဖြစ်လာနိုင်ပါဘူး။
နေ့စဉ်ဘဝကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန်
ကိုင်တွယ်နိုင်မှ ကိုယ့်အိပ်မက်တွေဆီ ရောက်နိုင်မှာပါ။”
Phyo Paing @ Derek