လုပ်ငန်းရှင်တိုင်း မဖတ်မဖြစ် စာအုပ်

လုပ်ငန်းရှင်တိုင်း မဖတ်မဖြစ် စာအုပ်
=========================

E-Myth Revisited ကအသေးစားစီးပွားရေးများ၏ ၈၀% ကျရှုံးရခြင်းအကြောင်းအရင်းနှင့်သင့်လုပ်ငန်း စနစ်များကို အခြေခံ၍ တည်ဆောက်ခြင်းအားဖြင့် ကိုယ်ပါဝင်စရာမလိုပဲ လည်ပတ်လို့ရတဲ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုအ‌ဖြစ် တည်ဆောက်နိုင်ကြောင်း ရှင်းပြထားပါသည်။

E-myth ဆိုတာကတော့ Entrepreneurial Myth အတိုကောက်ဖြစ်ပြီး စွန့်ဦးတီထွင်အများစုမှာ ရှိသည့်ယုံကြည်မှုအမှားများဟု အဓိပ္ပာယ်ရပါသည်။ စာရေးသားသူ Michael E. Gerber (၁၉၃၆၊ ဇွန် ၂၀ တွင်မွေးဖွားသည့်) သည်အမေရိကန်စာရေးဆရာဖြစ်ပြီး Michael E. Gerber Group of Companies ကိုတည်ထောင်သူ၊ ကာလီဖိုးနီးယားပြည်နယ်၊ Carlsbad အခြေစိုက်စီးပွားရေးကျွမ်းကျင်မှုသင်တန်းကုမ္ပဏီဖြစ်သည်။



လုပ်ငန်းတစ်ခုတွင် Technician နည်းပညာပိုင်းဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်သူ၊ Manager စီမံခန့်ခွဲသူ နှင့် Entrepreneur စွန့်ဦးတီထွင် လူသုံးမျိုးလိုအပ်ပါသည်။ ကိတ်မုန့်ဆိုင်တစ်ခုနဲ့ ဥပမာ ကြည့်ကြမယ်ဆိုပါစို့။ မုန့်ဖုတ်သည့် Technician လိုသည်။ ဝန်ထမ်းတွေကို စီမံခန့်ခွဲဖို့ နှင့် လုပ်ငန်းလည်ပတ်ရန်ကြီးကြပ်ဖို့ Manager လိုသည်။ လုပ်ငန်းအတွက် တီထွင်ဆန်းသစ်မှုတွေပြုလုပ်ဖို့ စွန့်ဦးတီထွင် Entrepreneur လိုအပ်ပါသည်။ လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်မှာ ဒီ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးသုံးခုစလုံးရှိဖို့လိုအပ်ပါသည်။ အရေးအကြီးဆုံးကတော့ အနာဂတ်ကိုမှန်းဆပြီး တီထွင်ဆန်းသစ်မှုတွေပြုလုပ်ပေးနိုင်သည့် စွန့်ဦးတီထွင် ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးနဲ့ လုပ်ငန်းကိုစီမံခန့်ခွဲဖို့ မန်နေဂျာကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးလိုအပ်ပါသည်။ စွန့်ဦးတီထွင်သည် အနာဂတ်ကိုစဥ်းစားသည်။ မန်နေဂျာသည် အတိတ်ကိုသင်ခန်းစာယူပြီးစီမံခန့်ခွဲသည်။ နည်းပညာကျွမ်းကျင်သူ Technician သည် လက်ရှိပစ္စုပ္ပန်ကို အာရုံစိုက်သည်။



စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတစ်ခု၏ နည်းပညာဆိုင်ရာ အလုပ်များကိုနားလည်ခြင်းသည် ထိုနည်းပညာဆိုင်ရာလုပ်ငန်းကို သင်နားလည်သည်ဟုမဆိုလိုပါ။ ဥပမာ မုန့်ဖုတ်တတ်ရုံဖြင့် ကိတ်မုန့်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို ဦးစီးနိုင်တယ်လို့မဆိုလိုပါ။ အသေးစားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်အများစုသည် သူတို့၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို စီမံခန့်ခွဲမည့်အစား စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများတွင် နိစ္စဓူဝလုပ်ငန်းဆောင်တာများတွင် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ကြသည်။ (Working on မလုပ်ဖြစ်ပဲ Working in ဖြစ်နေကြသည်။) Technician နေရာမှာ အချိန်ပိုကုန်ကြသည်။ အထူးသဖြင့်စီးပွားရေး၌အောင်မြင်သောသူများမှာ လုပ်ငန်းအကြောင်းပိုမိုသိရန်အာသီသရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ မန်နေဂျာနဲ့ စွန့်ဦးတီထွင်နေရာမှာ စဥ်းစားလေ့ရှိကြပါသည်။



E-myth မှ စိတ်ကူးကောင်းငါးခု

၁။ ကိုယ်ကပြောင်းလဲချင်စိတ်မရှိဘူးဆိုရင် ကိုယ့်ရဲ့စီးပွားရေးလုပ်ငန်းက ကိုယ်လိုချင်တာကို ဘယ်တော့မှ ပေးနိုင်မှာမဟုတ်ပါဘူး။

၂။ လုပ်ငန်းတစ်ခုကို ကျဆုံးစေနိုင်သည့်အယူအဆမှားမှာ အကယ်၍ သင်သည်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတစ်ခု၏နည်းပညာဆိုင်ရာအလုပ်များကိုသင်နားလည်ပါက၊ ထိုအလုပ်ကိုလုပ်ကိုင်သောလုပ်ငန်းကို သင်နားလည်သည်။

၃။ ဒီအယူအဆမှားကို Entrepreneurial Seizure ဟုခေါ်ပြီး သင်၏ကိုယ်ပိုင်စီးပွားရေးကိုစတင်ရန်စိတ်ကူးကောင်းတစ်ခုရှိပြီ။ စတင်ဖို့ဆုံးဖြတ်သည့်အချိန်တွင်ဖြစ်ပေါ်သည်။

၄။ စီးပွားရေးစတင်မည့်လူတိုင်း တကယ်တော့သုံးယောက်ဖြစ်ဖို့ တစ်ပြိုင်တည်းလိုအပ်ပါတယ်။ “စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင် (Entrepreneur)၊ မန်နေဂျာ (Manager) နဲ့ နည်းပညာရှင် (Technician)။ ”

၅။ ကျွန်ုပ်တို့အားလုံး၌ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်၊ မန်နေဂျာနှင့်နည်းပညာရှင် ဒီသုံးယောက်လုံးရှိပြီးဖြစ်သည်။ သတိပြုလှုပ်နှိုးဖို့သာလိုအပ်ပါသည်။


စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင် Entrepreneur

စွန့် ဦး တီထွင်လုပ်ငန်းရှင်ဟာအနာဂတ်မှာနေရတာ အပျော်ရွှင်ဆုံးပါပဲ။ တကယ်လို့ဆိုတဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့ အနာဂတ်ကိုပုံဖော်နေကြတယ်။

စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်သည် အသစ်တီထွင်သူ၊မဟာဗျူဟာ၊ စျေးကွက်အသစ်များသို့ထိုးဖောက် ဝင်ရောက်နိုင်ရန်အတွက်နည်းလမ်းသစ်များဖန်တီးသူဖြစ်သည်။

စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဖန်တီးမှုအသစ်တွေကို ဦးဆောင်သူ ဖြစ်သည်။ အနာဂတ်အတွက် ဖြစ်နိုင်ခြေများပေါ်မူတည်ပြီး ဖန်တီးမှုတွေကိုလုပ်ဆောင်သည်။

စွန့် ဦး တီထွင်လုပ်ငန်းရှင်သည် လုပ်ငန်းကိုထိန်းချုပ်ကွပ်ကဲရန် အထူးလိုအပ်သည်။ သူကသူ့အိပ်မက်တွေကိုအာရုံစူးစိုက်နိုင်ဖို့ သူဟာလက်ရှိ ဝန်ထမ်းတွေနဲ့၊ လုပ်ငန်းဆောင်တာတွေကိုထိန်းချုပ်ဖို့လိုတယ်။

စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်က သူ့လုပ်ငန်းကိုအကြီးအကျယ်ဒုက္ခရောက်စေတတ်တယ်၊ သူ့အနာဂတ်စီမံကိန်းတွေများပြားပြီး ကြိုတင်ခန့်မှန်းတွက်ဆလို့မရဘူး။ အထူးသတိထားဖို့လိုပါတယ်။

အဆိုပါစီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်သည် အခွင့်အလမ်းများများပြားပြားကိုမြင်ပြီး လက်တွေ့အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ လူအင်အား၊ ငွေအင်အားအလုံအလောက်မရှိတာမျိုးကြုံရတတ်တယ်။

စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်အတွက် သူ့အိမ်မက်သွားရာလမ်းကြောင်းမှာ လူအများစုကို စိတ်တိုင်းမကျဖြစ်တတ်ကြတယ်။



မန်နေဂျာ



မန်နေဂျာသည်လက်တွေ့ကျသည်။ သူမရှိရင် စီမံကိန်းမရှိ၊ စနစ်တကျလည်ပတ်မှုမရှိ၊ ကြိုတင်ခန့်မှန်းမှုမရှိဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ အကယ်၍ လုပ်ငန်းရှင်သည်နောင်အနာဂတ်တွင်နေထိုင်မည်ဆိုလျှင် မန်နေဂျာသည်အတိတ်တွင်နေထိုင်သည်။

လုပ်ငန်းရှင်ကထိန်းချုပ်လိုတဲ့နေရာမှာ မန်နေဂျာကအမိန့်ကိုကြိုက်တယ်။ စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်ကအပြောင်းအလဲအတွက်ရှင်သန်နိုင်သည့်နေရာတွင်မန်နေဂျာသည် ပိုနေမြဲကျားနေမြဲအခြေအနေကို တွယ်ကပ်နေလိမ့်မည်။ လုပ်ငန်းရှင်ကအမြဲတမ်းအဖြစ်အပျက်တွေမှာအခွင့်အလမ်းကိုမြင်တဲ့နေရာမှာမန်နေဂျာက ပြဿနာတွေကိုအမြဲတမ်း တွေ့မြင်နေရတယ်။

ဒီမန်နေဂျာဟာရှုပ်ထွေးမှုအပေါင်းကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ The Entrepreneur နောက်ကလိုက်တဲ့သူပါ။ ဒီမန်နေဂျာမရှိရင် စီးပွားရေးမရှိနိုင်ပါ။ ဒါဟာစွန့် ဦး တီထွင်သူရဲ့အမြင်နဲ့ The Manager ရဲ့လက်တွေ့ကျမှုအကြားတင်းမာမှုက ကြီးကျယ်တဲ့အလုပ်အားလုံးကိုမွေးဖွားလာတဲ့ပေါင်းစပ်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေတယ်။



နည်းပညာရှင် Technician



နည်းပညာရှင်သည် Doer ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ လုပ်ငန်းရှင်သည်နောင်အနာဂတ်တွင်နေထိုင်ပြီး၊ မန်နေဂျာသည်အတိတ်ကာလတွင်နေထိုင်ခဲ့လျှင် အဆိုပါနည်းပညာရှင်သည်လက်ရှိတွင်နေထိုင်သည်။ သူဟာအရာရာတိုင်းရဲ့ခံစားချက်နဲ့အရာရာကို လုပ်နိုင်တယ်ဆိုတဲ့အချက်ကိုနှစ်သက်တယ်။

ဒီ Technician အလုပ်လုပ်နေသမျှကာလပတ်လုံးသူသည်ပျော်ရွှင်သည်၊ သို့သော်တစ်ကြိမ်တွင်တစ်ခုသာလုပ်နိုင်သည်။ သူကအရာနှစ်ခုတစ်ပြိုင်နက်ပြုရ/မရနိုင်သည်ကိုသိသည်။ သူကပုံမှန်အလုပ်လုပ်ပြီးလုပ်ငန်းခွင်စီးဆင်းမှုကိုထိန်းချုပ်တဲ့အခါ အပျော်ရွှင်ဆုံးဖြစ်ပါသည်။

Technician သည်သူအလုပ်လုပ်နေသောသူများကို ယုံမှားသံသယရှိသည်။ လက်တွေ့အကောင်ထည်ဖော်လို့မရတဲ့ စဥ်းစားမှုသည် အချိန်ဖြုန်းချင်းဖြစ်သည်လို့ စဥ်းစားတတ်သည်။ ကြိုတင်စီမံကိန်းရေးဆွဲခြင်းတို့ကို ပျော်မွေ့လေ့မရှိ။ ဒီ Technician သည်စိတ်ကူးများကို စိတ်မဝင်စား၊ သူက ” ဘယ်လိုလုပ်ရမယ် ” ဆိုတာကိုအဓိကစိတ်ဝင်စားသည်။ နည်းပညာရှင်အတွက် အတွေးအမြင် အိုင်ဒီယာအားလုံးကို အကောင်ထည်ဖော်နိုင်သည့် လုပ်ငန်းဆောင်တာထိဖြစ်အောင် ဆောင်ရွက်ပေးဖို့လိုပါသည်။ နည်းပညာရှင်က သူမရှိလျှင် လုပ်ငန်းဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ်လို့ယုံကြည်ထားပါတယ်။

စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်က အိပ်မက်နေတုန်းမှာ မန်နေဂျာကစီမံခန့်ခွဲမှုအတွက် အလန့်တကြားဖြစ်သွားနိုင်တယ်။ Technician ကတော့ ဒါကို ဘယ်လိုလုပ်ဆောင်ရမလဲ အကြိတ်အနယ်စဥ်းစားဖြစ်လိမ့်မယ်။

လူတိုင်းသည်အဆိုပါ Technician ရဲ့လမ်းကိုပိတ်ဆို့နေတယ်လို့ယူဆတယ်။

Technician က ‘စနစ်’ တွေလိုအပ်တယ်လို့သိပ်မယူဆဘူး။ နှလုံးသားနဲ့ လုပ်ဆောင်မှုကို အတားအဆီးဖြစ်စေတဲ့လို့ယူဆတယ်။



ကျွန်တော်တို့ အားလုံးမှာစီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရှင်၊ မန်နေဂျာနဲ့ နည်းပညာရှင်ရှိပါတယ်။

အသေးစားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်၏ပိုင်ဆိုင်မှုမှာ ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းသာစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်နေရာ၊ ၂၀ ရာခိုင်နှုန်းမန်နေဂျာနေရာနှင့် ၇၀ ရာခိုင်နှုန်းသောနည်းပညာရှင်နေရာမှာဖြစ်နေကြသည်။

စီးပွားရေးလုပ်ငန်းအများစုသည် ပိုင်ရှင်၏လိုအင်ဆန္ဒနှင့်အညီလုပ်ငန်းလည်ပတ်နေကြသည်။ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်သန်ဖို့ လိုအပ်ချက်နှင့် လည်ပတ်နေခြင်းမဟုတ်ကြဘူး။

လုပ်ငန်တစ်ခုမှာ အဆင့်သုံးဆင့်ရှိပါတယ်။ ဖွားကင်းစ (infancy)၊ မီးကောင်ပေါက် (adolescence)၊ အရွယ်ရောက် (maturity) ဆိုတဲ့အဆင့်များဖြစ်ပါတယ်။

မိတ်ဆွေရဲ့စီးပွားရေးလုပ်ငန်းက မိတ်ဆွေအပေါ်မှာမူတည်တယ်ဆိုရင် မိတ်ဆွေစီးပွားရေးလုပ်ငန်းကိုမပိုင်ဘူး၊ အလုပ်က မိတ်ဆွေကိုပိုင်တယ်။ မိတ်ဆွေကရူးသွပ်မှုအတွက်အလုပ်လုပ်နေလို့ ကမ္ဘာပေါ်မှာအဆိုးဆုံးအလုပ်ပဲလို့ စာရေးဆရာကဆိုပါတယ်။



စီးပွားရေးလုပ်ဖို့ရည်ရွယ်ချက်က ကိုယ့်ကိုကိုယ်လွတ်လပ်မှုပေးပြီး တခြားလူတွေအတွက်အလုပ်အကိုင်တွေဖန်တီးပေးနိုင်အောင်လုပ်ဖို့ဖြစ်ပါတယ်။

ပိုင်ရှင်က မိမိကိုမိမိမည်သို့လုပ်ရမည်ကိုမသိသောအလုပ် (သို့) လုပ်ရန်အာသီသမရှိသောအလုပ်အတွက် ပထမဆုံး ဝန်ထမ်းကိုငှားရမ်းသည့်အချိန်သည် လုပ်ငန်းအတွက်အရေးအကြီးဆုံးအချိန်ဖြစ်သည်။

မိတ်ဆွေရဲ့အလုပ်က မိတ်ဆွေကိုယ်တိုင် နဲ့ မိတ်ဆွေရဲ့စီးပွါးရေးကိုတိုးတက်အောင်လုပ်ဖို့ဖြစ်တယ်။

ရင့်ကျက်သောကုမ္ပဏီတစ်ခုသည် ကျယ်ပြန့်သောရှုထောင့်၊ စီးပွားစွမ်းဆောင်ရှင်ရှုထောင့်၊ ပိုမိုအသိဉာဏ်ရှိသောရှုထောင့်မှ တည်ထောင်ထားသည်။ ပိုင်ရှင်ကိုယ်တိုင် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်စေ၊ မရှိသည်ဖြစ်စေ လည်ပတ်နိုင်အောင် တည်ဆောက်ထားသည်။ ရင့်ကျက်တဲ့စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုကသူဘယ်မှာရောက်နေတယ်၊ ဘယ်ကိုသွားချင်တယ်ဆိုတာကိုသိရှိပြီး ရောက်အောင် ဘာတွေလုပ်ဆောင်ရမလဲဆိုတာသိတယ်။



မိတ်ဆွေရဲ့စီးပွားရေးက မိတ်ဆွေရဲ့ဘဝမဟုတ်ပါဘူး။

သင်၏ဘဝ တသက်တာ၏ ရည်ရွယ်ချက်သည် သင်၏လုပ်ငန်းကို ဝန်ဆောင်မှုပေးရန်မဟုတ်ပါ။ သင့်လုပ်ငန်း၏အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ သင်၏ဘဝ ကိုဖြည့်ဆည်းပေးရန်ဖြစ်သည်။ ဒါကို သင်သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သင်၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းအတွက် working in မဟုတ်ပဲ၊ working on လုပ်ဖို့ စတင်စဥ်းစားဖို့လိုအပ်ပါပြီ။

မိတ်ဆွေယခုလုပ်ဆောင်နေတဲ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းကို ရှေ့ပြေးပုံစံ (prototype) တစ်ခုလိုစဥ်းစားပါ။ ဒီရှေ့ပြေးလုပ်ငန်းအောင်မြင်ရင် နောက်အခု ၅၀၀၀ လောက် ပုံတူတည်ဆောက်နိုင်ဖို့စဥ်းစားပါ။ ဒီလိုလုပ်ဆောင်ဖို့ လုပ်ငန်းဆောင်တာတိုင်းကို လုပ်ဆောင်ရမည့်ဖြစ်စဥ်များကို မှတ်တမ်းတင် (Documentation) လုပ်ထားဖို့လိုအပ်ပါသည်။ မှတ်တမ်းတင် (Documentation) မရှိပါက လုပ်ဆောင်မှုတိုင်းကိုစနစ်တကျလုပ်ဆောင်နေသည့်ဟု မှန်းဆချက်နဲ့သာ ရှေ့ဆက်နေရမည်ဖြစ်သည်။ လုပ်ဆောင်မှုတိုင်းကို လုပ်ဆောလေ့ရှိသည့်အဆင့်၊ အချိန်၊ ဆောင်ရွက်မှုပုံစံတိုင်းသည် ကိုယ့်လုပ်ငန်းရဲ့ အသက်သွေးကြောဖြစ်သည်။



သင်၏စီးပွားရေးကိုဒီထက်မကလုပ်ဆောင်နိုင်ရန် အောက်ပါမေးခွန်းများကို သင့်ကိုယ်သင်မေးပါ။



ကျွန်ုပ်၏စီးပွားရေးကို မည်သို့အလုပ်လုပ်နိုင်သော်လည်း ကျွန်ုပ်မရှိဘဲမည်သို့လုပ်ဆောင်ရမည်နည်း။

ကျွန်ုပ်မပါဝင်ပဲ လူများကိုမည်သို့အလုပ်လုပ်နိုင်မည်နည်း၊

ကျွန်ုပ်၏စီးပွားရေးကိုအကြိမ်ပေါင်း ၅၀၀၀ ထပ်မံကူးယူနိုင်ရန် နည်းစနစ်အရ မည်သို့စနစ်တကျတပ်ဆင်နိုင်မည်နည်း။ ၅၀၀၀ မြောက်ယူနစ်သည်အရင်ကဲ့သို့ချောချောမွေ့မွေ့လည်ပတ်နိုင်မည်လား။

ကျွန်ုပ်၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းကို မည်သို့ပိုင်ဆိုင်နိုင်ပြီး တစ်ချိန်ထဲမှာ နိစ္စဓူဝလုပ်ငန်းဆောင်တာတွေက မည်သို့လွတ်မြောက်နိုင်မည်နည်း။

လုပ်ရမည့်အလုပ်ထက်ကျွန်ုပ်လုပ်လိုသောအလုပ်ကို ကျွန်ုပ်မည်သို့အချိန်ကုန်ဆုံးနိုင်မည်နည်း။

ဆန်းသစ်တီထွင်မှုဆိုသည်မှာ သင်၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းကို မိတ်ဆွေ၏ဖောက်သည်၏ စိတ်တွင်မိမိကိုယ်ကိုခွဲခြားသိမြင်စေပြီး မှတ်မိစေတဲ့ ယန္တရားဖြစ်သည်။

အရေအတွက် (Quantification) – ဆန်းသစ်တီထွင်မှုတစ်ခု၏အကျိုးသက်ရောက်မှုနှင့် သက်ဆိုင်သည့်နံပါတ်များ။ တစ်နှစ်ကို ကုန်ပစ္စည်းအသစ်ဘယ်နှစ်ခုထုတ်သလဲတိုင်းတာမှု။

Orchestration သည်သင်၏လုပ်ငန်းလည်ပတ်မှုအဆင့်တွင် သမ္မာသတိ သို့မဟုတ် ရွေးချယ်ပြီးမလိုအပ်သည့်အပိုင်းများကိုဖယ်ရှားခြင်းဖြစ်သည်။



သင်၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွ တစ်ခုခုကိုဆန်းသစ်တီထွင်ခြင်း၊ အရေအတွက်သတ်မှတ်ခြင်းနှင့် orchestrated လုပ်ပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဒီအချက်တွေကို အမြဲပြုလုပ်နေဖို့လိုအပ်ပါတယ်။

မိတ်ဆွေရဲ့ စီးပွားရေးကို အလားတူလုပ်ငန်း ၅၀၀၀ အတွက်ရှေ့ပြေးပုံစံလို့ထင်မှတ်ပါ။ သင်၏စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအစီအစဉ်သည်သင်၏ Franchise Prototype ကိုဖန်တီးရန်ဖြစ်သည်။



အထက်ပါ အစီအစဉ်ကိုအကောင်ထည်ဖော်ဖို့ ကွဲပြားသောအဆင့် (၇) ဆင့်ဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသည်။



၁။ သင်၏အဓိကရည်ရွယ်ချက်

၂။ သင့်ရဲ့မဟာဗျူဟာရည်မှန်းချက်

၃။ သင်၏အဖွဲ့အစည်းမဟာဗျူဟာ

၄။ သင်၏စီမံခန့်ခွဲမှုနည်းဗျူဟာ

၅။ သင်၏ဝန်ထမ်းနည်းဗျူဟာ

၆။ သင်၏စျေးကွက်မဟာဗျူဟာ

၇။ သင်၏စနစ်မဟာဗျူဟာ



၁။ အဓိကရည်ရွယ်ချက်

ထိုအခန်းကဏ္ဏအတွက် သင်ကိုယ်တိုင်ဤမေးခွန်းများကိုမေးရမည်။

ငါအဘယ်အရာကိုအများဆုံးတန်ဖိုးထားသနည်း။

ဘယ်လိုဘဝမျိုးကိုလိုချင်ပါသလဲ။

“ စစ်သည်နှင့်သာမန်လူတစ်ဦး အကြားခြားနားချက်မှာ စစ်သည်တစ်ဦး သည်အရာအားလုံးကို စိန်ခေါ်မှုတစ်ခုအဖြစ်ရှု့မြင်ပြီး သာမာန်လူတစ်ယောက်သည်အရာရာကိုကောင်းချီးတစ်ခု သို့မဟုတ် ကျိန်စာတစ်ခုအဖြစ် ရှု့မြင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ”



သင်၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းကို မစတင်မီ၊ မနက်ဖြန်မလုပ်မီ၊ မိမိကိုယ်ကိုအောက်ပါမေးခွန်းများမေးပါ။



ကျွန်တော့်ဘဝကိုဘယ်လိုပုံမျိုးလိုချင်လဲ။

တစ်နေ့ပြီးတစ်နေ့ တသက်တာကို ကျွန်ုပ်မည်သို့နေထိုင်စေလိုသနည်း။

ငါ့ဘဝမှာ ငါ့ဘဝအကြောင်းငါတကယ်သိတယ်လို့ ဘယ်လိုပြောနိုင်မလဲ။

ကျွန်ုပ်၏ဘဝ၊ အခြားမိသားစုများ၊ ကျွန်ုပ်၏မိသားစု၊ သူငယ်ချင်းများ၊ ကျွန်ုပ်၏စီးပွားရေးလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များ၊ ကျွန်ုပ်၏ဖောက်သည်များ၊ လူတွေကိုကျွန်ုပ်အကြောင်းဘယ်လိုစဉ်းစားစေချင်ပါသလဲ။

၂ နှစ်အတွင်းငါဘာလုပ်ချင်လဲ။ နောက် ၁၀ နှစ်၊ အနှစ်နှစ်ဆယ်အတွင်းဘာတွေလုပ်ချင်လဲ၊ ကိုယ့်ဘဝမှာ မသေခင် ဘာတွေလုပ်သွားချင်လဲ။

ကျွန်ုပ်၏ဘဝအတွက် ဝိညာဉ်ရေး၊ ကာယရေး၊ ဘဏ္ဏာရေး၊ နည်းပညာပိုင်း၊ ဆက်ဆံရေးအကြောင်း?

ငါလုပ်ချင်တာတွေကိုလုပ်ဖို့ပိုက်ဆံဘယ်လောက်လိုမလဲ။ ဘယ်အချိန်မှာငါလိုအပ်မလဲ အစရှိတာတွေကို မေးဖို့လိုအပ်ပါတယ်။



၂။ သင်၏မဟာဗျူဟာရည်မှန်းချက်

သင်၏မဟာဗျူဟာရည်မှန်းချက်သည် သင်၏အဓိကရည်မှန်းချက်အောင်မြင်ရန်အတွက် သင်၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများသည်နောက်ဆုံးတွင်ဘာလုပ်ရမည်ကိုအလွန်ရှင်းလင်းသောဖော်ပြချက်ဖြစ်သည်။

သင့်ရဲ့အမြင်ဘယ်လောက်ကြီးလဲ။ နောက်ဆုံးအပြီးသတ်သောအခါ သင်၏ကုမ္ပဏီမည်မျှကြီးမည်နည်း။ ဒါက $ 300,000 ကုမ္ပဏီဖြစ်လိမ့်မည်လား။ တစ်သန်းဒေါ်လာကုမ္ပဏီလား။ ဒေါ်လာသန်း ၅၀၀ ကုန်ကျမယ့်ကုမ္ပဏီလား။

“သင်၏စီးပွားရေးအစတွင် မည်သည့်စံချိန်စံညွှန်းကမျှ စံသတ်မှတ်ချက်များထက်ပိုကောင်းသည်။ ”

ငွေရေးကြေးရေးစံနှုန်းများကိုဖန်တီးထားခြင်းသည် သင်၏စီးပွားရေးအတွက်နည်းဗျူဟာအရအစကောင်းပြီး အနှောင်းသေချာစေမည့်သဘောဖြစ်သည်။

သင်၏မဟာဗျူဟာရည်မှန်းချက်အတွက် စံချိန်စံညွှန်းများချမှတ်ရာတွင် သင်အမြဲတမ်းပထမဆုံးမေးရမည့်မေးခွန်းမှာ – ကျွန်ုပ်၏အဓိကရည်မှန်းချက်ကိုမည်သည့်အရာကအထောက်အကူပြုမည်နည်း။



၃။ သင်၏အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာမဟာဗျူဟာ

ကုမ္ပဏီအများစုသည်တာ ဝန်ခံမှုများ သို့မဟုတ် တာဝ န်ဝတ္တရားများထက် လူအများရဲ့အားသာချက်ပေါ်အခြေတည်ပြီး ဖွဲ့စည်းကြသည်။ ဒီလိုလုပ်တဲ့အခါ ရလဒ်က အမြဲတမ်းပရမ်းပတာဖြစ်နေမှာဖြစ်ပါတယ်။ အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာဇယားမရှိလျှင် အရာရာတိုင်းသည် ကံကောင်းခြင်းနှင့်ကောင်းမွန်သောခံစားချက်များ၊ လူတို့၏စရိုက်နှင့်သူတို့ချစ်သောစေတနာအပေါ်တွင်မူတည်သည်။ ဒါကြောင့် အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ ဇယားရှိထားရမည်။



၄။ သင်၏စီမံခန့်ခွဲမှုနည်းဗျူဟာ

စီမံခန့်ခွဲမှုနည်းဗျူဟာကိုအောင်မြင်စွာအကောင်အထည်ဖော်ရန် သင့်တွင်စီမံခန့်ခွဲမှုစနစ်လိုအပ်သည်။ စနစ်တစ်ခုသည်တစ်ခုနှင့်တစ်ခုအပြန်အလှန်ဆက်သွယ်သည့်အချက်အလက်၊ အပြုအမူ၊ အတွေးအခေါ်နှင့်သတင်းအချက်အလက်အစုတစ်ခုဖြစ်သည်။



၅။ သင်၏ဝန်ထမ်းဗျူဟာ

ဝန်ထမ်းများသည် ရှင်းလင်းစွာသတ်မှတ်ထားသောဖွဲ့စည်းပုံကိုဖန်တီးခဲ့သည့်သူဌေးတစ်ဦးကို လိုချင်ကြသည်။ သူတို့ကသူတို့ကိုယ်တိုင်စမ်းသပ်ပြီး၊ စမ်းသပ်ခံရနိုင်သည့်ဖွဲ့စည်းပုံကိုလိုချင်သည်။ ဤသည် ဖွဲ့စည်းပုံဂိမ်းဟုခေါ်သည်။

သင်၏ဂိမ်းထဲသို့လူများ လက်ခံနိုင်သည့်အတိုင်းအတာသည် သင်၏ဆက်ဆံရေးအစတွင် သူတို့ကိုသင်မည်မျှကောင်းကောင်းဆက်သွယ်ပြောဆိုသည်အပေါ်မူတည်သည်။ သင့်အကြံကို လူတွေလက်ခံအောင် ဆက်သွယ်ပြောဆိုခြင်း နည်းဗျူဟာဖြစ်သည်။



စည်းမျဉ်းအနည်းငယ်ရှိသည် …

သင့်ရဲ့လူတွေဘာလုပ်စေချင်တာလဲဆိုတာ စဥ်းစားမရရင်၊ ဂိမ်းတစ်ခုလို စဥ်းစားပြီးဆက်သွယ်ကြည့်ပါ။

သင်ကိုယ်တိုင်မကစားလိုသောသူများအတွက် ဂိမ်းတစ်ခုကိုဘယ်တော့မျှမဖန်တီးပါနှင့် ဂိမ်းကိုအဆုံးသတ်ခြင်းမရှိပဲ အနိုင်ရမည့်နည်းလမ်းများကိုသေချာစွာစစ်ဆေးပါ။ နည်းဗျူဟာကိုပြောင်နိုင်ပါသည်။ မဟာဗျူဟာကို မပြောင်းလိုက်ပါနဲ့။

ဂိမ်းကို မိမိဘာသာရပ်တည်နိုင်အောင်ဘယ်တော့မှမမျှော်လင့်ပါနှင့်။ လူများသည်၎င်းကိုအမြဲတမ်းသတိရရန်လိုအပ်သည်။ ဒီဂိမ်းကိုလူတိုင်းသဘောပေါက်ဖို့လိုပါတယ်။ ဂိမ်းကအခါအားလျော်စွာပျော်စရာ ဖြစ်ဖို့လိုသည်။

သင့်အနေဖြင့် လူတိုင်းအလုပ်မှာ စွဲလမ်းနေဖို့ ဂိမ်းတစ်ခုကို မစဥ်းစားနိုင်ပါက၊ တပါးသူလုပ်ထားပြီးအလုပ်ဖြစ်နေသည့် ဂိမ်းကိုပုံတူကူးရမှာ မရှက်ပါနဲ့။ ဥပမာ တစ်လအတွက် အတော်ဆုံးဝန်ထမ်း။



၆. သင်၏စျေးကွက်မဟာဗျူဟာ

သင့်ရဲ့ဖောက်သည်အပြင်အရာအားလုံးကိုမေ့လိုက်ပါ။

လူဦးရေအချိုးအစားနှင့် ဖောက်သည်များအကြောင်းအရာကိုသိရှိခြင်းသည် အောင်မြင်သောစျေးကွက်ရှာဖွေရေးအစီအစဉ်ကို အထောက်အကူပြုသည့်

မဏ္ဏိုင်နှစ်ခုဖြစ်သည်။



၇. သင်၏စနစ်မဟာဗျူဟာ

သင်၏လုပ်ငန်းတွင်စနစ်သုံးမျိုးရှိပါသည်။

Hard Systems

Soft Systems

သတင်းအချက်အလက်စနစ်များ။

Hard Systems တွေဟာသက်မဲ့တွေ၊

Soft Systems သည်သက်ရှိသက်ရှိသို့မဟုတ်အတွေးအခေါ်များဖြစ်သည်။

သတင်းအချက်အလက်စနစ်များသည် ကျွန်တော်တို့ကို အခြားနှစ်ခုကြား အပြန်အလှန်ဆက်သွယ်မှုနှင့်ပတ်သက်သောသတင်းအချက်အလက်များကိုပေးသည်။

#Akyanpay