အရှိကိုအရှိအတိုင်းလက်မခံနိုင်တာ
အကောင်းအမြဲ မြင်တဲ့သူတွေ ဖြစ်နိုင်တယ်။

ဒီနေ့ရမည့်ကောင်းကျိုးထက်
အနာဂတ်မှာရမည့်ကောင်းကျိုး
ပိုအရေးကြီးတယ်လို့ပဲခံယူတယ်။
ဒီစိတ်နဲ့ပဲ အလုပ်လုပ်နေတာ။

ငယ်ငယ်တုန်းက မုန့်ကောင်းကောင်းစားစရာရှိရင်
နောက်ဆုံးမှစားတယ်။

အနာဂတ်မှာက ဘာဖြစ်မယ်မှန်းသေချာမသိဘူး။
ဒါကြောင့် အမြဲ အိုစာမင်းစာ အမြဲစဥ်းစားထားတယ်။

အသုံးစရိတ်လုပ်ရင်တောင် သုံးဆင့်လုပ်တယ်။

ပထမ သုံးတဲ့ budget ကုန်သွားရင်၊
ဒုတိယထားတဲ့ budget အဆင့်၊
ဒါကုန်သွားမှ တတိယအဆင့်။

စီမံကိန်းချထားတာ မှန်သမျှက
ပထမအဆင့်နဲ့ ပြီးသွားအောင်အမြဲလုပ်သလို
အဆိုးဆုံးအခြေအနေအတွက်
အမြဲတမ်းခေါင်းထဲ စဥ်းစားထားတတ်တယ်။

ကိုယ့်ကို မသိတဲ့သူအများစုက
အကောင်းမြင်တယ်လို့ ထင်ကောင်းထင်တယ်။
တကယ်တော့ ကိုယ်က အဆိုးအကုန်စဥ်းစားထားတဲ့အတွက်
ဖြစ်နေတဲ့အခြေအနေက
ကိုယ်ထင်ထားတာထက် ပိုကောင်းနေတာမျိုး။
ဒီတော့ စိတ်ထားတတ်သွားတယ်။

တစ်ခုခုဖြစ်တိုင်းမှာ အဆိုးဆုံးကို
စဥ်းစားထားတဲ့အခါ
ဘဝအကျိုးပေးက
ကိုယ်စဥ်းစားထားတဲ့ အဆိုးဆုံးလောက်မဆိုးတဲ့အတွက်
ဘဝကို လက်ခံလို့ရတယ်။

တကယ်တမ်း သွေးပျက်ပြီး
အရှိကိုအရှိအတိုင်းလက်မခံနိုင်တာ
အကောင်းအမြဲ မြင်တဲ့သူတွေ ဖြစ်နိုင်တယ်။

Phyo Paing @ Derek