မသေရင်တော့ ရှင်နေမယ်။
ရှင်သန်မှုတစ်ခုမှာ
တိုးတက်မှုနဲ့ ဆုတ်ယုတ်မှုရှိတယ်။
သုခနဲ့ ဒုက္ခရှိတယ်။
အဲ့လို ဆန့်ကျင်ဖက်တွေရှိမယ်။
ဘဝခရီးသွားတဲ့အခါ ဂိတ်ဆုံးကတော့
“သေခြင်းတရား”ပဲ။
လူတွေက တစ်ခါပဲသေပြီး
နေ့တိုင်းနေနေရတယ်။
နေတဲ့နေ့တိုင်းမှာ မဖြစ်မနေလုပ်နေရတာ
“တွေးတောခြင်း”ပဲ။
ဒီတော့ အတွေးရဲ့ အရည်အသွေးမကောင်းရင်
ဘဝရဲ့ အရည်အသွေးလဲ မကောင်းဘူး။
ဒီအတွေးရဲ့ အရည်အသွေးကောင်းဖို့
စိတ်ရဲ့ ကျက်စားရာရှိရမယ်။
စတီဗင်ဟော့ကင်းအနေနဲ့
amyotrophic lateral sclerosis (ALS) ရောဂါကြောင့်
လမ်းမလျှောက်နိုင်ပဲ ဘဝကိုဖြတ်သန်းရပေမယ့်
အထာကျကျပဲ Theoretical physics ကို
လေ့လာပြီး ပညာရပ်ပိုင်းမှာ
အများကြီးအထောက်အကူပြုသွားတယ်။
ကိုယ့်ရဲ့ အတွေးရဲ့ အရည်အသွေးကောင်းဖို့
၁။ တွေ့တဲ့လူတွေအရေးကြီးတယ်။
၂။ ဖတ်တဲ့စာအုပ်အရေးကြီးတယ်။
၃။ ကိုယ့်ရဲ့ ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်အရေးကြီးတယ်။
၄။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် နားလည်ဖို့အရေးကြီးတယ်။
၅။ အတွေးတွေကို သတိနဲ့ ထိန်းကြောင်းနိုင်ဖို့အရေးကြီးတယ်။
အတွေးတွေကို ထိန်းကျောင်းနိုင်ရင်
ခံစားချက်တွေကို ထိန်းကျောင်းနိုင်တယ်။
ခံစားချက်တွေကို ထိန်းကျောင်းနိုင်ရင်
လုပ်ရပ်တွေကို ထိန်းကျောင်းနိုင်တယ်။
ရှင်သန်ခြင်းဖြစ်စဥ်မှာ
အတွေးတွေက အခရာကျတယ်။
Phyo Paing @ Derek