story

အဲလက်ဆန်းဒါး ဒဂရိတ်ကစစ်မဟာဗျူဟာပိုင်းမှာတစ်ဖက်ကမ်းခပ်ကျွမ်းကျင်တဲ့အပြင်နယ်မြေသစ်ပေါင်းများစွာကိုအောင်နိုင်တယ်။တနေ့ နေမြေသစ်တွေကို အောင်နိုင်ပြီးအိမ်အပြန်လမ်းမှာ နာမကျန်းဖြစ်ပြီးသေခြင်းတရားနဲ့ ရင်ဆိုင်ရတယ်။ အဲ့အခါမှာ သူတွေ့ချင်တဲ့ သူအမေကို နောက်ဆုံးအနေနဲ့လဲမတွေ့နိုင်တော့ဘူး။ ဒါနဲ့ သူ့ဗိုလ်ချုပ်ကြီးကိုခေါ်တယ်။ ငါမသေခင် သုံးခုလုပ်ပေးကွာတဲ့။ ၁။ ငါသေရင် ငါ့အလောင်းကို ဆရာဝန်ကိုယ်တိုင်ပဲသယ်ရမယ်။၂။ ငါ့ကိုသဂြိုလ်တဲ့အခါ အသုဘချတဲ့လမ်းမှာ ငါ့ဘဝမှာ ရှာဖွေအောင်နိုင်ရရှိခဲ့တဲ့ကျောက်သံ၊ ရွှေငွေ၊ ရတနာတွေနဲ့ ခင်းကြင်းထားရမယ်။၃။ ငါ့လက်နှစ်ဖက်ကို အခေါင်းအပြင်ကိုထုတ်ထားပေးတဲ့။ လူတွေကို သိစေချင်တာသုံးချက်ရှိတယ်။ ပထမတစ်ချက်ကဘယ်လောက်ပဲအောင်မြင်အောင်မြင်ဘယ်လို ဘုရင်ကြီးဖြစ်နေပါစေမင်းအသက်ကို ဆရာဝန်ကအကုန်လုံးကုနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ဘဝဆိုတာ တိုတယ်။ ဘဝမှာ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တာကိုယ်လုပ်ပါ။သာမာန်သမရိုးကျဘဝနဲ့ မသေပါနဲ့။ ဘဝမှာ တရားသေပြောလို့မရဘူး။ အချိန်မဖြုန်းနဲ့။ ဒုတိယတစ်ချက်က မင်းဘာတွေ ဘယ်လောက်ရှာခဲ့ရှာခဲ့နောက်ဆုံးထားခဲ့ရမှာပဲ။ ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုတစ်ခုနောက်ပဲလိုက်ပြီး ဘဝကို အဆုံးမသတ်ပါနဲ့။ တတိယအချက်က လူတိုင်းက လက်ဗလာနဲ့လောကထဲလာတယ်။လက်ဗလာနဲ့ ပြန်တယ်။ကမ္ဘာကြီးမှာ မင်းဘယ်သူ့ကို ဘယ်လို အနိုင်ယူခဲ့ယူခဲ့နောက်ဆုံးလက်ဗလာနဲ့ပဲပြန်လည်ထွက်ခွာရမယ်ဆိုတာ သိတယ်တဲ့။ Phyo