ဆင်းရဲမှ မဟုတ်ဘူး။ချမ်းသာရင်လဲ လောကဓံခံရတာပဲ။ကျဆုံးမှ မဟုတ်ဘူး။အောင်မြင်ရင်လဲ လောကဓံက ခံရတာပဲ။ ချမ်းသာရင် ဥစ္စာတွေ မပျောက်ပျက်သွားအောင်။အောင်မြင်ရင် ပြန်မကျဆုံးသွားအောင်။ဒီလောကဓံခံရပြန်တယ်။ ဒါပေမယ့် ချမ်းသာတဲ့လောကဓံကဆင်းရဲတဲ့ လောကဓံထက်ပိုခံသာတတ်တယ်။အောင်မြင်တဲ့ လောကဓံကကျဆုံးသာထက် နည်းနည်းလေးဖြစ်ဖြစ်ပိုခံသာအုံးမယ်။ အရေးကြီးတာ စွန့်လွတ်ရဲတဲ့စိတ်လိုတယ်။ဥစ္စာစောင့်မဖြစ်ဖို့လိုတယ်။ Phyo Paing @ Derek
အရေးကြီးတာ စွန့်လွတ်ရဲတဲ့စိတ်လိုတယ် Read More »
ပထမတစ်မျိုးကငါကတော့ ကုမ္ပဏီမှာတစ်လ သိန်းငါးဆယ်ရနေပြီ။တစ်လရောင်းအားဘယ်လောက်ရှိပြီးဘယ်လောက်မြတ်တယ်။တစ်လဝင်ငွေဘယ်လောက်ရနေပြီ။ဝင်ငွေကို အဓိကစဥ်းစားတာ။ ဒုတိယတစ်မျိုးကပိုင်ဆိုင်မှုကို စဥ်းစားတာ။ငါဝယ်ထားတဲ့ မြေက အခုရောင်းရင်ဘယ်လောက်ရပြီ။ငါမြေ၊ အိမ်၊ ကား၊ ရွှေကဘယ်လောက်ရှိပြီ။ပိုင်ဆိုင်မှုပေါ်မူတည်ပြီးစဥ်းစားတာ။ တတိယတစ်မျိုးကတစ်လဝင်ငွေဘယ်လောက်ရှိပြီ၊ဒီဝင်ငွေကို ဘယ်လိုပိုင်ဆိုင်မှုတွေမှာရင်းနှီးမြုပ်နှံထားပြီးဒီပိုင်ဆိုင်မှုတွေကိုထိန်းသိမ်းပြီး၊ တိုးပွားအောင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ဝင်ငွေအပေါ် အချိန်ပေးသလို၊ပိုင်ဆိုင်မှုတွေတိုးပွားမှုအပေါ်လဲအချိန်ပေးတယ်။ ဘယ်တစ်မျိုးထဲပါပါကိုယ့်ကိုကိုယ် တိုးတက်အောင်လုပ်နေရမှာပဲ။ Phyo Paing @ Derek
လူသုံးမျိုးခွဲကြည့်မယ်။ Read More »
“ကိုင်ထားတဲ့” ဆိုတဲ့အဓိပ္ပာယ်ကငွေကြေးတန််ဖိုးတွေ free fallကျဆင်းတာတွေကြားမှာကိုယ့်ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှု တန်ဖိုးတွေမကျသွားအောင် ကိုင်ထားတာ။ ငွေဆိုတာ “medium for exchange”လှဲလှယ်မှုပြုလုပ်တဲ့ ကြားခံတစ်ခုပဲ။သူက တန်ဖိုးတွေအကုန်လုံးကိုဖလှယ်လို့ရတယ်။ အရင်ခေတ်က ကုန်ပစ္စည်းချင်းလှဲလှယ်ကြတယ်။ဒါကို barter စနစ်လို့ခေါ်တယ်။ဒါက နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာကစတင်ခဲ့တဲ့ ငွေကြေးရဲ့အစပဲ။ နောက်ပိုင်း ရွှေ၊ ငွေ၊ ပုလဲအပြင်ဆား အစရှိတဲ့ တန်ဖိုးရှိတဲ့အရာတွေနဲ့ကုန်ပစ္စည်းဖလှယ်လာကြတယ်။ဒါကို commodity money လို့ခေါ်ခဲ့ကြတယ်။ နောက်ပိုင်း စနစ်တစ်ခုချဖို့ကြွေပြား coin money တွေထုတ်ပြီးလှဲလှယ်ခဲ့ကြတယ်။ ဒီလို ကြွေပြားတွေက သယ်ရခက်တဲ့အတွက်၇ ရာစုမှာ တရုတ်မှာစတင်ပြီးစာရွက်ငွေ paper money ကို စတင်စမ်းသပ်တယ်။အစပိုင်းမှာ ကုန်သည်တွေကကတိကဝတ်ငွေကြေး အနေနဲ့သုံးတယ်။ဥပမာ ရွှေတစ်ကျပ်သားပေးထား။သူ့တန်ဖိုးနဲ့ညီတဲ့ ကတိကဝတ်ငွေကြေးရတယ်။နောက် အစိုးရကပါ ဒီစနစ်ကိုအသုံးပြုတယ်။အောင်မြင်တယ်။တစ်ကမ္ဘာလုံးသုံးလာတယ်။ ဒီကမှ တဆင့် US dollar နဲ့ ရွှေနဲ့ ချိပ်ဆက်တာကိုဖြုတ်ပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းငွေက တစ်ကမ္ဘာလုံးအသုံးပြုတဲ့
ဒီနေ့ခေတ်မျိုးဆက်ကတော့အသိတွေရှိလာကြပါပြီ။ မြန်မာပြည်ရဲ့ ပုံစံအရမိဘအများစုက သားသမီးတွေကိုပြီးပြည့်စုံစေချင်ကြတယ်။ဒါက ကောင်းတဲ့အချက်ဖြစ်တယ်။ နောက်ပြီး ကိုယ့်ဘဝမှာအကောင်အထည်မဖော်ဖြစ်ခဲ့တဲ့အိမ်မက်တွေကို သား၊ သမီးတွေကိုအကောင်အထည်ဖော်စေချင်တယ်။ ဒီတော့ ကြိုးစားဖို့အတွက်သားသမီးတွေကို မခံချင်စိတ်ထည့်ပေးဖို့လိုတယ်ဆိုတဲ့ အတွေးတချို့ရှိတတ်ကြတယ်။ မခံချင်အောင် ပြောတတ်ကြသလို၊အောင်မြင်မှုတစ်ခုရတဲ့အခါလဲအသိအမှတ်ပြုမှုကိုဖော်ပြဖို့ ဝန်လေးတတ်ကြတယ်။ စိတ်ကျေနပ်မှုပြလိုက်ရင်မကြိုးစားတော့ဘူးဆိုတဲ့အယူအဆရှိတတ်ကြတယ်။ နောက် ကိုယ့်သားသမီးရဲ့ဖြစ်တည်မှုထက်သူ့လုပ်ဆောင်မှုကနေဖြစ်တဲ့အောင်မြင်မှုပေါ်မှာသာယာ ဂုဏ်ယူတတ်ကြတယ်။ နောက်ပိုင်း ကိုယ့်သား၊ သမီးပျော်ပျော်မပျော်ပျော်ဒါလုပ်လို့ ကိုယ်ပျော်ရင်ကိုယ့်ပျော်ရွင်မှုကို ပိုအလေးပေးမိတတ်ကြတယ်။ လူတွေရဲ့ ဘဝအမူအကျင့်ကိုငယ်ဘဝဖြတ်သန်းမှုကအကြီးအကျယ်လွမ်းမိုးမှုရှိတယ်။ မိဘလုပ်နည်းမသိပြန်ရင်လဲစိတ်ဓာတ်ရာတွေနဲ့ ဖြတ်သန်းရနိုင်တယ်။ ဒါကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲအမြဲသတိထားရတယ်။ သား၊ သမီးမွေးထားတဲ့အခါကိုယ့်ရည်ရွယ်ချက်ကသူတို့ဘဝကို ကိုယ်သတ်မှတ်ထားတဲ့အောင်မြင်မှုရဖို့ မဟုတ်ဘူး။ အဓိက ရည်ရွယ်ချက်ကသူတို့ဘဝလေးတွေ ပျော်ဖို့။ ပျော်ဖို့အတွက်လေးစားမှုလိုတယ်။သူတို့ရဲ့ ဖြစ်တည်မှုအတွက်ဂုဏ်ယူတယ်ဆိုတာ သူတို့သိဖို့လိုတယ်။ဘဝမှာ ရပ်တည်နိုင်တဲ့အသိပညာ၊ အတတ်ပညာတွေသင်ပေးလိုက်ဖို့လိုတယ်။ လက်ပါတဲ့ မိသားစုမှာကြီးပြင်းလာတဲ့ မိသားစုနဲ့နွေးထွေးမှုနဲ့ ကြီးလာတဲ့မိသားစုကသား၊ သမီးတွေမှာမတူညီတဲ့ တုန့်ပြန်မှုပုံစံတွေရှိတတ်တယ်။ သတိပြုပြီး ပြင်နိုင်ရင်ဘဝကို ဒီဇိုင်းလုပ်တဲ့အချိန်ပိုထိရောက်လာမယ်။ Phyo Paing @
မိဘတွေက သားသမီးတွေကို
လေးစားဖို့လိုတယ်။ Read More »
မနက်ထတဲ့ အခါ၁။ ကိုယ့်ဘဝမှာ ကိုယ့်ကို ဂုဏ်ယူစေတဲ့အရာ၂။ ကိုယ့်ကို ကျေးဇူးတင်စေတဲ့အရာ၃။ ကိုယ့်ဘဝမှာ မဖြစ်မနေအကောင်အထည်ဖော်မည့်အရာဒီသုံးကို နေ့တိုင်း စဉ်းစားခံစားပြီးလေ့ကျင့်ပါ။ဒါကို စိတ်ပညာမှာ priming လို့ခေါ်ပါတယ်။ Phyo Paing @ Derek
တစ်ရက်တာ အတွက်
မနက်အခါကစ အရေးကြီးတယ် Read More »
လူတွေက လမ်းပျောက်နေတာမဟုတ်ဘူး။တစ်ဖက်ကမ်းခပ် ကျွမ်းကျင်မှုမရှိတာ။တစ်ဖက်ကမ်းခပ် ကျွမ်းကျင်တဲ့လူအများစုကလမ်းမပျောက်တတ်ကြဘူး။ဒါကြောင့် ဘဝကြီးလမ်းပျောက်နေတယ်ဆိုတစ်ဖက်ကမ်းခပ် ကျွမ်းကျင်မှုတစ်ခုရှိအောင် ပြုစုပျိုးထောင်ပါ။ Phyo Paing @ Derek
လူတွေက လမ်းပျောက်နေတာမဟုတ်ဘူး Read More »
ကိုယ်က ဘယ်လိုယောကျာ်းမျိုးရချင်သလဲ။Genius လား၊ အလုပ်ကြိုးစားတဲ့သူလား။ရက်ရောတဲ့သူလား။ ကိုယ့်နဲ့ ဘယ်လောက်နေရင်တစ်ခါတွေ့မလဲ။ဘယ်လိုဆက်သွယ်မလဲ။မက်ဆေ့နဲ့လား၊ တစ်ပတ်သုံးရက်တွေ့မှာလား။ ဘယ်လောက်ထိ commit လုပ်စေချင်သလဲ။Exclusivity လား၊ open relationship လား။ဆွေးနွေးဖို့တွေလိုသလား။ဒီခေတ် ဒီအခါက ပိုရှုပ်လာတယ်။ ငွေရေးကြေးရေးအနေနဲ့ဘယ်လောက်ရှိထားဖို့လိုနိုင်မလဲ။ချမ်းသာဖို့လိုမလား၊ ကိုယ့်ထက်ဝင်ငွေပိုကောင်းရမလား၊တကယ်ဆိုရင် အချစ်ပဲလိုတယ်ဆိုတဲ့ဘယ်လိုအလုပ်လုပ်လုပ်လား။ ကလေးနဲ့ မိသားစုနဲ့နေတဲ့ယောကျာ်းမျိုးကို ကြိုက်သလား။ ဘုရားတရား ကိုင်းရှိုင်းဖို့လိုမလား။Spiritual ပိုင်းတွေယုံကြည်သူမျိုးလိုသလား။ အိမ်ထောင်ကွဲဆိုရင် အဆင့်ပြေလား။ကလေးတွေ ပါခဲ့မယ်ဆိုရင်ကော်အဆင်ပြေလား။ ကိုယ့်အနေနဲ့ ဒီယောကျာ်းအမျိုးသားရဲ့အိမ်မက်တွေကို အကောင်အထည်ဖော်တဲ့နေရာမှာကူညီပေးနိုင်မလား။သူ့ plan ကိုလိုက်ပြီးပါဝင် ပြောင်းလဲပေးနိုင်သလား။ သူ့မိသားစုနဲ့ပတ်သက်လာရင်ဘယ်အချက်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်ဖို့လိုမလဲ။ဥပမာ သူ့အမေနဲ့ ကိုယ်နဲ့ အဆင်ပြေမပြေ။မာမီဘွင် ဖြစ်ရင် အိုကေလား။တကယ်လို့ သူနဲ့ ကိုယ့်အမေနဲ့အဆင်မပြေခဲ့ရင် လက်ခံနိုင်သလား။ ကိုယ့်ကို ဘယ်လိုဆွဲဆောင်စေချင်လဲ။စျေးကြီးတဲ့လက်ဆောင်တွေပေးဖို့လိုမလား။ဘယ်လိုနည်းနဲ့ ဆွဲဆောင်စေချင်လဲ။ Steve Harvey ရဲ့Act like a ladyThink a man
ကိုယ်က ဘယ်လိုယောကျာ်းမျိုးရချင်သလဲ။ Read More »
သတင်းအချက်အလက်တွေပေါ်မူတည်ပြီး“သေချာစုစည်း” နိုင်ရင် “ပညာ”ဖြစ်တယ်။ပညာက အရာရာကို သတိပြုနားလည်သဘောပေါက်ခွဲခြားစိတ်ဖြာလုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်းကိုပေးတယ်။ ဒီ ပညာကို နေ့စဥ်အသုံးချမှုလုပ်ဆောင်ပြီးလေ့ကျင့်ရင် အချိန်တစ်ခုရောက်ရင်ကျွမ်းကျင်မှု တစ်ခုဖြစ်တယ်။ နေ့စဥ် သတင်းအချက်အလက်အသစ်တွေနဲ့ကိုယ့်ရဲ့ “ပညာဘဏ်” knowledge bank ကို တိုးတက်အောင် လုပ်ပြီးကိုယ်လုပ်တဲ့အလုပ် နေ့စဥ်ပိုကျွမ်းကျင်ရမယ်။Skill ပိုတိုးတက်လာရမယ်။ Phyo Paing @ Derek
“သတင်းအချက်အလက်” တွေက
လူတွေကို အပြောင်းအလဲဖြစ်စေနိုင်တယ်။ Read More »
