ဘယ်နိုင်ငံသားဖြစ်ဖြစ်လူတစ်ယောက်ရဲ့ဘဝအတွက်ပညာရေးနဲ့ နည်းပညာကဘဝပြောင်းလဲရေးလက်နက်ပဲ။ ကျောင်းနဲ့ ပညာရေးကိုမရောမိဖို့လိုတယ်။ကျောင်းက စာသင်တာ။အလုပ်ခွင်ဝင်ဖို့။ပညာက နေရာအစုံကသင်လို့ရတယ်။ ပညာဆိုတာ သင်၊ မြင်၊ ပြင်။အကြား၊ အမြင်၊ လက်တွေ့ကနေသင်ယူပြီးအရင်မမြင်တာတွေမြင်လာမယ်။ဒီတော့ဘဝမှာ လုပ်ရိုးလုပ်စဥ်ကနေပြင်စရာရှိ ပြင်လာမယ်။ အတန်းရှေ့မှာ ပြောတာနားထောင်မှပညာရတာမဟုတ်ဘူး။မထင်မှတ်ထားတဲ့နေရာတွေကလဲပညာရတယ်။ တခါတလေ စာတွေ့ပဲရှိပြီးငါတွေ့မရှိရင်ဘဝမှာ အလုပ်မဖြစ်ဘူး။ ဥပမာ အင်္ဂလိပ်စာကို ငယ်ကတည်းကစာတွေ့ရှိတယ်။လက်တွေ့ပြောဆို၊ ရေးသားတဲ့ငါတွေ့မရှိတဲ့အခါ အခက်ဖြစ်နိုင်တယ်။ ကျွန်တော်ကတော့လူတစ်ယောက်က ဘယ်လိုအခြေအနေဖြစ်ဖြစ်သူ့ပြဿနာသူဖြေရှင်းဖို့ပညာလိုတယ်လို့မြင်တယ်။ ပညာ knowledge ကknow သိခြင်း ledge အခြေအနေကို ခေါ်တာ။ ကိုယ့်ရဲ့အတွေ့အကြုံ ဥာဏ်နဲ့ပညာနဲ့ပေါင်းရင် ဥာဏ်ပညာ wisdom ဖြစ်တယ်။ တစ်နေရာကနေ တစ်နေရာရောက်ဖို့ကားမောင်းချင်ရင်ကားမောင်းတတ်တဲ့ တတ်သိပညာလိုတယ်။ကားပျက်ရင်ပြင်ဖို့ကျတော့ကားအကြောင်းတတ်သိပညာလိုပြန်တယ်။ ပညာကို ကျောင်းမှာပဲရှာတာဟာဘဝရဲ့ အကြီးမားဆုံးအမှားအချက်တစ်ချက်ဖြစ်နိုင်တယ်။ ကမ္ဘာ့နဲ့နိုင်ငံ ထိပ်တန်းကျောင်းမဟုတ်တဲ့သာမာန်ကျောင်းအများစုကလူ့ဘဝထဲ လူ့ဘောင်ဝင်အောင်အလုပ်ခွင်ဝင်နိုင်တဲ့အဆင့်မြင့်သိုးကလေးတွေ မွေးထုတ်ပေးတဲ့နေရာ။ ဘောင်ဝင်ပြီး ဘောင်ပြင်ပြန်ထွက်ဖို့ကဘဝမှာ ကိုယ်တိုင်စဥ်ဆက်မပြတ်သင်ယူနေဖို့လိုတယ်။ စဥ်ဆက်မပြတ်သင်ယူမှု မလုပ်နေတဲ့ဆရာ၊ ကျောင်းသား၊ အလုပ်သမား၊လုပ်ငန်းရှင်