Self-Awareness

ဆုံးဖြတ်ချက်တွေမှန်ဖို့၊စစ်မှန်တဲ့ relationship တည်ဆောက်ဖို့၊လောကဓံကြံ့ကြံ့ခံဖို့၊မိမိကိုယ်ကို တိုးတက်ဖို့ဒီတစ်ချက်လိုတယ်။ ဒါကို self-awarenessမိမိကိုယ်ကို သိရှိခြင်းလို့ခေါ်တယ်။ Self-awareness ဆိုတာကိုယ့်ရဲ့အတွေး၊ ခံစားချက်၊အပြုအမူကိုသိတာ။ဒါကို private self-awareness လို့ခေါ်ပြီးကိုယ့်အပြုအမူ၊ စကားပြောဆိုမှုလေယူလေသိမ်းကတခြားသူတွေဘယ်လိုထင်မြင်လဲသတိပြုမိတာ၊ကိုယ့်ရဲ့လူမှုနေထိုင်မှု ငါဘယ်သူလဲ၊ကိုယ့်ရဲ့သိစေချင်တဲံပုံစံကိုစီမံခန့်ခွဲတာကို public self-awareness လို့ခေါ်တယ်။ ဒီ self-awareness ရှိအောင်နေ့စဥ် ဘာတွေဖြစ်သွားတယ်။​ဘယ်တွေတွေးမိ၊ ခံစား၊ လုပ်ဆောင်မိတယ်ဒါကို journaling ပြန်ရေးလို့ရတယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မေးခွန်းတွေပြန်ထုတ်ဆန်းစစ်လို့ရတယ်။​ငါဘာတွေကို ယုံကြည်သလဲ၊ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်လေ့ရှိသလဲ၊ဘာတွေကို တန်ဖိုးထားသလဲအစရှိသည်။​ တရားထိုင်ပြီး ကိုယ့်ရဲ့အတွေးတွေ၊ခံစားချက်တွေ၊ တုန့်ပြန်မှုတွေ၊ဇောတွေကို နက်နဲစွာထိုးထွင်းသိမြင်နိုင်တယ်။ ကိုယ်ယုံကြည်ရတဲ့ coach နည်းပြ၊ဒါမှမဟုတ် သူငယ်ချင်း၊ချစ်သူရည်းစားလင်မယား ယုံကြည်ရရင်သူ့တို့ရဲ့ feedback ပြန်တောင်းလို့ရတယ်။ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးစစ်တဲ့ နည်းလမ်းတွေနဲ့ကိုယ့်ရဲ့ကိုယ်ရည်ကိုသွေးကိုရှာဖွေပြီးကိုယ်စဥ်းစား၊ ခံစား၊ တုန့်ပြန်တဲ့ပုံစံ၊အားသာချက်၊ အားမသာချက်တွေကိုသိအောင်လုပ်ဆောင်နိုင်တယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြောထားတဲ့ video တွေ၊ကိုယ့်ရဲ့ social media post တွေ၊ဒါတွေကို ပြန်လည်ဆန်းစစ်ပြီးစကားပြောတဲ့ပုံစံ၊လေသံ၊ အပြောင်းအလဲတွေကိုပြန်လည်ဆန်းစစ်လို့ရတယ်။​

“ကိုယ့်ကိုကိုယ် နားလည်ဖို့”ပဲ။ ဘဝမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သေချာနားမလည်ခဲ့တော့အမှားတွေ အများကြီးလုပ်ခဲ့တယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ခိုင်းလို့မရဘူး။လိုချင်တာရအောင် ဒီ စိတ်၊ ခန္ဓာ၊ အသိဥာဏ်နဲ့ စွမ်းအားတွေကို အကောင်းဆုံးအသုံးမချနိုင်ခဲ့ဘူး။ လူတွေနဲ့ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံတဲ့အခါတော်တော် အခက်အခဲတွေ့တယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် နားမလည်တော့လူတွေကို နားလည်အောင်ကြိုးစားဖို့ခက်တယ်။နားလည်ရခက်တယ်။ ဘဝရဲ့ အချိန် အများစုက“ကိုယ့်ကိုကိုယ်နားမလည်လို့”တိုင်ပတ်ခဲ့တာများတယ်။ မသေခင် တစ်သက်လုံးအတူနေရမည့် စိတ်နဲ့ ခန္ဓာကို စီမံခန့်ခွဲနိုင်ဖို့ကိုယ့်ကိုကိုယ် နားလည်ဖို့ကြိုးစားရတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ ကိုယ်လေးစားသူတွေကလဲအများနဲ့မတူဘူး။ ငယ်ဘဝဖြတ်သန်းမှုကလဲမတူဘူး။ ရင်ခုန်စေတဲ့အရာတွေက အများနဲ့မတူဘူး။ကိုယ့်အတွေးတွေက အများနဲ့ မတူဘူးဖြစ်နေတယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် နားလည်စပြုလာတော့ခိုင်းတတ်လာတယ်။လိုချင်တာရအောင် ကြံစည်နိုင်လာတယ်။ လူတွေ အများစုဖြစ်တဲ့ပြဿနာကကိုယ့်ကိုကိုယ် နားမလည်တာကစတယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်နားမလည်တဲ့အခါကိုယ့်အစွမ်းအစကို အကောင်းဆုံးအသုံးမချနိုင်ဘူး။ ဒီတော့ လောကမှာ နေ မပျော်ဘူး။ စားဝတ်နေရေး၊ အချစ်ရေး၊စီးပွားအလုပ်အကိုင်၊အပေါင်းအသင်း၊အတွေးအခေါ်ပိုင်းမှာ တိုးတက်မှုမရှိတဲ့အခါ မပျော်ကြဘူး။ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ပျော်ရွင်မှုဆိုတာ တိုးတက်မှုကလာတယ်။ ဒါက အရာရာကိုပြောင်းလဲဖို့ကြိုးစားတာထက်ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြောင်းလဲနိုင်ဖို့အဓိက