September 2025

လက်တွေ့ဘဝမှာ အသုံးချလို့ရတဲ့ဗုဒ္ဓအဆုံးအမ ၇ ခု ၁။ အနိစ္စ အခြေအနေ၊ အောင်မြင်မှု၊ နာကျင်မှုအကုန်လုံးကို ဖက်တွယ်မထားနဲ့။အရာရာက ခဏပါပဲ။ဒုက္ခကြုံရင် ဒူပေဒါပေခံ။သုခတွေကြုံရင် အရမ်းတုန်လှုပ်ပြီးမာန်မတက်လိုက်နဲ့။ခဏတာကို တစ်ဘဝစာလို မမြင်လိုက်နဲ့။ ၂။ အနတ္တ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်ဆယ်က “ကိုယ်”နဲ့အခုနဲ့ မတူတော့ဘူး။နောက် ဆယ်နှစ်၊ နှစ်နှစ်ဆယ်မှာလဲမတူတော့ဘူး။ငါ့သား၊ ငါ့သမီး၊ ငါ့ဝန်ထမ်း၊ ငါ့ဆရာ၊ ငါ့ပရိသတ်၊ငါ့ဖောက်သည်။​ငါငါငါဆိုတာ အချိန်နဲ့အမျှပြောင်းနေတယ်။မနေ့က ကိုယ့်ကိုချစ်နေတဲ့သူတွေမနက်ဖြန် ချစ်ချင်မှချစ်တော့မယ်။မုန်းတဲ့သူလဲ ဖြစ်သွားနိုင်တယ်။အနတ္တရဲ့ သဘောတရားကိုလက်ခံပြီးဘဝကို စီးဆင်းသွားဖို့လိုတယ်။ ၃။ ဒုက္ခ အကြောင်းနဲ့ အကျိုး၊အကောင်းနဲ့ အဆိုးကြားမှာဘဝမှာ ဒုက္ခတွေရှိမှာပဲ။လောကဓံရှစ်ပါးလေ။ချမ်းသာကြွယ်ဝခြင်းရှိသလိုဆင်းရဲမွဲတေခြင်းရှိမယ်။အခြံအရံရှိသလိုအခြံအရံမရှိတာလဲရှိမယ်။လူတွေချီးမွမ်းအသိအမှတ်ပြုခံရတာရှိသလိုကဲ့ရဲ့တာလဲ ရှိမယ်။စိတ်ချမ်းသာကိုယ်ချမ်းသာရှိသလိုစိတ်ဆင်းရဲကိုယ်ဆင်းရဲလဲရှိနိုင်တယ်။လောကဓံရှစ်ပါးကိုမတုန်မလှုပ် သွေးမပျက်ပဲရှေ့ဆက်ဖို့ဥပက္ခာတရားလက်ကိုင်ထားဖို့လိုတယ်။ ၄။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် အရာရာ သူ့အလိုလိုဖြစ်မလာဘူး။အကြောင်းကြောင့်အကျိုးဖြစ်လာတယ်။ငွေကြေးအကြောင်းနားမလည်ရင်ငွေကြေးကြောင့် ဒုက္ခရောက်မယ်။​လူတွေအကြောင်းနားမလည်ရင်လူတွေကြောင့်ဒုက္ခရောက်မယ်။စီးပွားရေးအကြောင်းနားမလည်စီးပွားရေးကြောင့်ဒုက္ခရောက်မယ်။မားကက်တင်းနားမလည်မားကက်တင်းကြောင့် ဒုက္ခရောက်မယ်။ကိုယ့်ကိုကိုယ် နားမလည်ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကြောင့် ဒုက္ခရောက်မယ်။နားမလည်ရင် မှားမယ်။မသိနားမလည်တာကိုအဝိဇ္ဇာ (မသိမှု)လို့ခေါ်တယ်။ သိလို့လုပ်လုပ်၊ မသိလို့လုပ်လုပ်ကံဆိုတာ ဖြစ်တယ်။ဒါကို သင်္ခါရ