ငယ်ဘဝကို ခက်ခက်ခဲခဲဖြတ်သန်းခဲ့ရသူတိုင်းကကံကောင်းတယ်လို့ဆိုလို့ရတယ်။ ဘာကြောင့်လဲ ရှင်းပြပါရစေ။အနာဂတ်ကို မျက်စိမှိတ်မယုံကြည်ဘူး။ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုရှိတယ်။ဘယ်တွေရဲ့အရိပ်အကဲကိုသိတယ်။လူတွေပြောတာနဲ့တကယ်နဲ့ကြားကွာခြားမှုတွေရှိတယ်ဆိုတာသိတယ်။ကိုယ်ရှိမှ ကိုယ်ဖြစ်မယ်ဆိုတာသိတယ်။ ဒီတော့ သူတို့ကဘဝပြဿနာတွေဒုက္ခတွေကြုံတဲ့အခါငယ်ငယ်ဘဝကို လွယ်လွယ်ကူကူပျော်ပျော်ရွင်ရွင်ဖြတ်သန်းလာသူတွေထက်ပိုသန်မာတတ်ကြတယ်။ စိတ်ဝင်စားရင်သုတေသနတွေကိုဆက်ဖတ်ကြည့်ပါ။ လူတွေဟာ ဘဝရဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာပြီးနောက်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုဆိုင်ရာသုတေသန (Tedeschi & Calhoun, 2004) အရငယ်စဉ်ကတည်းက ဆိုးရွားတဲ့အခြေအနေတွေကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့သူတွေဟာပိုမိုခံနိုင်ရည်ရှိကြပြီးပြဿနာဖြေရှင်းနိုင်စွမ်းလည်း ပိုကောင်းကြတယ်။ ကလေးဘဝက ဆိုးရွားတဲ့အခြေအနေနဲ့စိတ်ခံစားမှုဆိုင်ရာ အသိဉာဏ် (Goleman, 1995)လေ့လာမှုအရ ခက်ခဲမှုတွေကိုကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့သူတွေဟာလူမှုဆက်ဆံရေးကို ပိုမိုသိမြင်နားလည်ကြပြီးအန္တရာယ်တွေကို ပိုမိုအကဲဖြတ်နိုင်ကြတယ်။ စိတ်ဖိစီးမှု ခံနိုင်ရည်ရှိမှုဆိုင်ရာသီအိုရီ (Meichenbaum, 1985) လေ့လာချက်အရကလေးဘဝမှာ အတော်အတန်စိတ်ဖိစီးမှုရှိခြင်းဟာ လူတွေကို စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာခိုင်မာမှုတည်ဆောက်ရာမှာ အထောက်အကူဖြစ်ပြီးအနာဂတ်မှာ စိန်ခေါ်မှုတွေကိုပိုမိုထိရောက်စွာ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်လုပ်ဆောင်နိုင်စေတယ်။ ဒါကြောင့် ကိုယ့်ကလေးတွေကိုဒုက္ခရောက်မှာကြောက်တာဒုက္ခနဲ့မတွေ့စေဖို့မျိုးစုံကူညီတာမျိုးကိုအစွန်းမရောက်ဖို့လိုသလိုကိုယ့်ငယ်ဘဝက ကြမ်းတမ်းခဲ့တဲ့အတွက်စိတ်ညစ်စရာမဟုတ်ပါဘူး။ အရာရာပိုကောင်းဖို့ဖြစ်လာတာပါ။ Phyo Paing @ Derek
