advice

တစ်ရက်စာ။ ဒီတစ်ရက်စာကို အရင်စဥ်းစားတယ်။ ငါနေ့စဥ် ဘယ်လို ဘဝမျိုးနေချင်သလဲ။ ဘယ်လိုမျိုးနေရာမှာဘယ်လိုလူတွေနဲ့ ဝန်းရံမလဲ။ နေ့စဥ် ဘာတွေလုပ်နေချင်သလဲ။တစ်ရက်တာကို ဘယ်လိုခံစားမှုမျိုးနဲ့ဖြတ်သန်းပြီး တစ်ရက်ကုန်သွားတိုင်းကုသိုလ်၊ ဥစ္စာ၊ ပညာဘာတွေကျန်ခဲ့မလဲ။ ဒီလိုနေဖို့အတွက် ကုန်ကျစရိတ်ဘယ်လိုရှိနိုင်မလဲ။ဘယ်လောက်ဝင်ဖို့လိုမလဲ။ တစ်ရက်စာပြီးရင်တစ်သက်စာ စဥ်းစားဖို့လိုလာပြန်တယ်။ ကမ္ဘာကြီးဘယ်လိုအခြေအနေဖြစ်ဖြစ်ကိုယ်ဖြတ်သန်းချင်တဲ့ ဘဝပုံစံဖြစ်တဲ့ဘဝရဲ့ ဇိမ်ခံပစ္စည်း luxury ဖြစ်တဲ့လွတ်လပ်မှုနဲ့ အေးချမ်းမှုရဖို့စိတ်ကို ဘယ်လိုထားဖို့လိုမလဲ။ဘာတွေပြင်ဆင်ဖို့လိုမလဲ။ အနာဂတ်မှာ ကိုယ့်ကို ဒုက္ခပေးနိုင်မည့်အရာတွေကဘာတွေရှိနိုင်မလဲ။ကိုယ့်အတွက် အဆိုးဆုံးဖြစ်နိုင်ခြေဘာတွေရှိနိုင်မလဲ။ဒါတွေကို ဖြစ်လာတဲ့အခါဘယ်လို ရင်ဆိုင်မလဲ။ မဖြစ်အောင် ဘယ်လိုကာကွယ်လို့ရမလဲ။ ဘဝမှာ ကိုယ့်အနာဂတ်ကို define လုပ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်မည့်အရာကကိုယ့်ဘဝရဲ့ ပုံစံdesign ပဲ။ တစ်သက်စာအတွက်တစ်ရက်စာနဲ့ စတင်ပါ။ Phyo Paing @ Derek

ဒီနှစ်ပိုင်းမှာ ကံကောင်းတဲ့သူတွေကိုလေ့လာကြည့်တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆို ကျွန်တော့်ဘဝမှာ လိုချင်တာမှန်သမျှကကြံရဖန်ရ တော်တော်လုပ်ယူရတယ်။ လိုချင်တာတော့ ဖြစ်လာပါရဲ့တော်တော် ရုန်းကန်ရတယ်။ နောက်ရှာထားတာလဲကိုယ့်အတွက် မဖြစ်တာများတယ်။ ဒီတော့ငါတစ်ခုခုတော့လွဲနေပြီစဥ်းစားမိတယ်။ ကံကောင်းတဲ့သူတချို့ကြည့်တဲ့အခါကားလိုချင်လဲ ကား၊ အိမ်လိုချင်လဲ အိမ်၊ငွေလိုချင်လဲ ငွေ။ရုန်းကန်နေစရာမလိုဘူး။ ဥာဏ်ကောင်းလွန်းလို့လားဆိုလဲမဟုတ်ဘူး။ ဒီတော့ သူတို့ကို အသေးစိတ်လေ့လာကြည့်တယ်။ အဲ့ဒီလူတွေမှာ အပူမများဘူး။အပူဘာကြောင့်မများလဲလေ့လာကြည့်တော့သူတပါးကို အပြစ်တင်စိတ်နည်းတယ်။ ဘယ်လိုသိလဲဆို သူတို့စကားပြောတဲ့လေယူလေသိမ်း၊အဖြစ်အပျက်တွေတုန့်ပြန်ပုံကနေသိတယ်။ ကိုယ်ကအမြဲအလိုမကျတတ်တဲ့သူဆိုတော့အမြဲ အပြစ်တင်တတ်တယ်။ကိုယ့်ဝန်ထမ်း၊ ကိုယ့်မိသားစု၊ကိုယ့်ကိုကိုယ်။ ဒီတော့ ဘဝမှာ တော်တော်လေးကြီးတဲ့အပြုအမူအပြောင်းအလဲတစ်ခုစလုပ်ဖြစ်တယ်။ ဒါကတော့ အကုသိုလ်ကံဖြစ်တဲ့အပြစ်တင်စိတ်ကိုဖျောက်တာပဲ။ အပြစ်တင်တယ်ဆိုတာ အကုသိုလ်တစ်ခုပဲ။ အထူးသဖြင့် ကိုယ့်စိတ်ကိုညစ်ညမ်းစေတယ်။ အကုသိုလ်ဆိုတာ မောဟ၊ လောဘ၊ ဒေါသကလာတယ်။ မောဟဆိုတာ အမှန်ကိုမမြင်တာ။ အရာရာ “ငါ” ဆိုတဲ့အရာပေါ်မူတည်ပြီးဖြစ်နေတာ။ ငါ့သား၊ ငါ့သမီး၊ ငါ့ဥစ်စာ။ငါ့ကိုထိတယ်။ ကိလေသာလိုတာထက်များတာ။ကိုယ်နဲ့ထိုက်တန်တာထက်ပိုရချင်တာလောဘ။ ကိုယ်ဖြစ်စေချင်သလို မဖြစ်တဲ့အခါထွက်တဲ့ ဒေါသ။ ဒါတွေက